Çocuk eğitimi söz konusu olduğunda farklı görüşler öne sürülmektedir. Bazı görüşler çocuğu merkeze götürürken, bazı görüşler ebeveynlerin sert bir tutum sergilemesini savunabilir.
Tüm bunlar göz önüne alındığında, gerçekler ve yanlışlar birlikte karıştırılır.
Peki doğru bildiğimiz hatalar neler?
Çocuk fikri her konuda ele alınmalıdır, bu çocuğun özgüven için önemlidir.
Çocukların fikrini almak ve onlara seçme hakkı vermek önemlidir. Ancak, bunu her konuda yapmaya çalışırsak, çocuk ailede karar verici olabilir. Bir çocuğun karar verebileceği şeyler ve bir çocuğun karar veremeyeceği şeyler vardır. Örneğin, bir çocuk alışveriş yaparken hangi renk süveterin satın alınacağına karar verebilir, ancak çocuk bir tatil için nereye gideceğine veya hangi marka otomobilin satın alınacağına karar vermeye yetkili olmamalıdır.
Çocuklar asla diğerleri arasında uyarılmamalıdır
Ebeveyn olarak, çocuklarımız için belirli kurallar belirliyoruz ve her ortamda bu kurallara uymalarını bekliyoruz. İçinde bulunduğumuz ortama göre belirlediğimiz kurallarda değişiklik yaparsak, evde uyardığımız bir davranış için, konuğa gittiğimizde uyarmazsak, çocuklar bu boşlukları değerlendirmeye başlar. Çocukları farklı ortamlarda da uyarabiliriz, ancak bu uyarı diğerlerinin arasında onları rahatsız edecek kadar şiddetli olmamalıdır.
Kardeşi asla çocuğun yanında sevilmemelidir.
Çocukların bir erkek kardeşi olması, kabul etmesi ve hayatına entegre etmesi kolay olmayabilir. Kardeş kıskançlık, çocuklar için olabilecek normal bir duygudur. Bununla birlikte, çocuk kardeşinin bundan böyle hayatında olacağı duruma da alışmalıdır. Ebeveynler, erkek kardeşi çocuğun yanında hiç sevmiyorsa ve kucağına almazsa, çocuğun kardeşine alışması uzatılabilir. Önemli olan her iki çocuk için de yeterli zamana sahip olmak. Kardeşi olan çocuğa “ayakkabın dama atılır, erkek kardeşini en çok seveceğiz” dememek bile yeterlidir.
Çocuğa “Hayır” demek doğru değil, özgürleşmeli
Çocuklar, özellikle 0-3 yaş aralığında, kendi merkezli olurlar. Kendilerini dünyanın merkezinde görüyorlar. Herkes tüm onarım taleplerini yerine getirmek zorunda gibi davranabilir. İstekleri yerine getirilmediğinde davranışsal sorunlar sergileyebilirler. 0-3 yaş arası çocuğu böyle bir özelliğe “Hayır” kullanmadan yükseltmek için yapılabilecek en büyük kötülüklerden biridir. Ebeveynlerinden hayır kelimesini, kurallar ve sınırlar olmadan duymayan çocuk, diğer sosyal ortamlara girdiğinde veya kreşe başladığında zorluk yaşayabilir. Kreşte kendisine kural ve sınırlar koymaya çalışan ve davranış ve uyum problemleri yaşayan yetişkinlere ve öğretmenlere karşı çıkabilir.